မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း၊ မျိုးရိုးဗီဇအင်ဂျင်နီယာ၊ ဆဲလ်အင်ဂျင်နီယာ၊ အင်ဇိုင်းအင်ဂျင်နီယာနှင့် အချဉ်ဖောက်ခြင်းအင်ဂျင်နီယာတို့က ကိုယ်စားပြုသည့် ခေတ်မီဇီဝနည်းပညာသည် လျင်မြန်စွာ ဖွံ့ဖြိုးလာကာ လူတို့၏ ထုတ်လုပ်မှုနှင့် လူနေမှုပုံစံကို ထိခိုက်စေပြီး တိုးများလာပါသည်။ ဇီဝနည်းပညာဟုခေါ်သော ထုတ်ကုန်များ၊ အပင်များနှင့် တိရစ္ဆာန်များ တိုးတက်စေရန် သို့မဟုတ် အထူးရည်ရွယ်ချက်များအတွက် အဏုဇီဝသက်ရှိများ မွေးမြူခြင်းနည်းပညာကို ရည်ညွှန်းသည်။ Bioengineering သည် ဇီဝဓာတုဗေဒ၊ မော်လီကျူး ဇီဝဗေဒ၊ အဏုဇီဝဗေဒ၊ မျိုးရိုးဗီဇနှင့် ဇီဝဓာတုဗေဒ အင်ဂျင်နီယာတို့ ပေါင်းစပ်ထားသော ဇီဝနည်းပညာ၏ ယေဘုယျအသုံးအနှုန်းဖြစ်ပြီး ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသော ဆဲလ်များ၏ မျိုးဗီဇပစ္စည်းကို ပြန်လည်ဖန်တီးရန်၊ မျိုးကွဲအသစ်များ မွေးမြူကာ စက်မှုလုပ်ငန်းစကေးတွင် ရှိပြီးသား ဇီဝဗေဒစနစ်ကို အသုံးပြုပါသည်။ ဇီဝဓာတု လုပ်ငန်းစဉ်များဖြင့် စက်မှုထုတ်ကုန်များ ထုတ်လုပ်ခြင်း။ အတိုချုပ်ပြောရလျှင် ၎င်းသည် သက်ရှိသက်ရှိများ၏ စက်မှုထွန်းကားရေး လုပ်ငန်းစဉ်၊ ဘဝစနစ်များ သို့မဟုတ် ဘဝဖြစ်စဉ်များဖြစ်သည်။ ဇီဝအင်ဂျင်နီယာတွင် မျိုးဗီဇအင်ဂျင်နီယာ၊ ဆဲလ်အင်ဂျင်နီယာ၊ အင်ဇိုင်းအင်ဂျင်နီယာ၊ အချဉ်ဖောက်ခြင်းအင်ဂျင်နီယာ၊ ဇီဝလျှပ်စစ်အင်ဂျင်နီယာ၊ ဇီဝဓာတ်ပေါင်းဖို၊ ပိုးသတ်ခြင်းနည်းပညာနှင့် ပေါ်ပေါက်လာသော ပရိုတင်းအင်ဂျင်နီယာတို့ ပါဝင်သည်။