در سال های اخیر، بیوتکنولوژی مدرن که توسط مهندسی ژنتیک، مهندسی سلول، مهندسی آنزیم و مهندسی تخمیر ارائه می شود، به سرعت توسعه یافته است و به طور فزاینده ای بر تولید و سبک زندگی مردم تأثیر می گذارد و تغییر می دهد. به اصطلاح بیوتکنولوژی به "فناوری استفاده از موجودات زنده (یا مواد بیولوژیکی) برای بهبود محصولات، گیاهان و حیوانات، یا کشت میکروارگانیسم ها برای اهداف خاص اشاره دارد. مهندسی زیستی اصطلاح کلی بیوتکنولوژی است که به ترکیبی از بیوشیمی، بیولوژی مولکولی، میکروبیولوژی، ژنتیک و مهندسی بیوشیمی برای تبدیل یا ایجاد مجدد ماده ژنتیکی سلول های طراحی شده، پرورش انواع جدید، استفاده از سیستم بیولوژیکی موجود در مقیاس صنعتی اشاره دارد. ، و تولید محصولات صنعتی با فرآیندهای بیوشیمیایی. به طور خلاصه، این فرآیند صنعتی شدن موجودات زنده، سیستم های حیات یا فرآیندهای زندگی است. مهندسی زیستی شامل مهندسی ژنتیک، مهندسی سلول، مهندسی آنزیم، مهندسی تخمیر، مهندسی بیوالکترونیک، بیوراکتور، فناوری عقیم سازی و مهندسی پروتئین در حال ظهور است.