Гендердің экспрессия теориясы. Стероидты гормондардың молекулалық салмағы аз және липидтерде ериді. Олар мақсатты жасушаларға диффузия немесе тасымалдаушы тасымалдау арқылы кіре алады. Жасушаларға енгеннен кейін стероидты гормондар цитозолдағы рецепторлармен байланысып, гормон-рецепторлық кешендер түзеді, олар тиісті температурада және Са2+ қатысуымен ядролық мембрана арқылы аллостериялық транслокацияға ұшырауы мүмкін.

Ядроға енгеннен кейін гормон ядродағы рецептормен байланысып, комплекс түзеді. Бұл кешен хроматиннің гистон емес белгілі бір жерлерімен байланысады, осы жерде ДНҚ транскрипция процесін бастайды немесе тежейді, содан кейін мРНҚ түзілуіне ықпал етеді немесе тежейді. Нәтижесінде ол өзінің биологиялық әсеріне жету үшін белгілі бір ақуыздардың (негізінен ферменттердің) синтезін индукциялайды немесе азайтады. Бір гормонның молекуласы мыңдаған ақуыз молекулаларын құра алады, осылайша гормонның күшейтілген функциясына қол жеткізе алады.

Гормондардың реакциясы Бұлшықет қызметі кезінде әртүрлі гормондардың деңгейі, әсіресе энергиямен қамтамасыз етуді жұмылдыратындар әртүрлі дәрежеде өзгереді және дененің зат алмасу деңгейіне және әртүрлі органдардың функционалдық деңгейіне әсер етеді. Жаттығу кезінде және одан кейін белгілі бір гормондардың деңгейін өлшеу және оларды тыныш мәндермен салыстыру жаттығуларға гормоналды жауап деп аталады.

ЭПИНЕФРИН, НОРЕПИНЕФРИН, КОРТИЗОЛ және АДРЕНОКОРТИКОТРОПИН СИЯҚТЫ жылдам жауап беретін ГОРМОНДАРЫ Жаттығудан КЕЙІН ТІРДЕ плазмадағы ЕДІРІЛІК КӨТЕРІЛЕДІ және қысқа уақыт ішінде шыңына жетеді.

Альдостерон, тироксин және прессор сияқты аралық реактивті гормондар жаттығу басталғаннан кейін плазмада баяу және тұрақты түрде көтеріліп, бірнеше минут ішінде шыңына жетеді.

Өсу гормоны, глюкагон, кальцитонин және инсулин сияқты баяу жауап беретін гормондар жаттығу басталғаннан кейін бірден өзгермейді, бірақ жаттығудан кейін 30-40 минуттан кейін баяу өседі және кейінірек шыңына жетеді.