Geneesmiddelen met kleine moleculen zijn altijd de pijler van de farmaceutische industrie geweest!

Al bijna een eeuw vormen kleine molecuulgeneesmiddelen de ruggengraat van de farmaceutische industrie.

Ze hebben aanzienlijke voordelen op het gebied van productie, transport en opslag, therapietrouw van de patiënt, beschikbaar doelbereik en immunogeniciteit, en blijven een cruciale rol spelen bij de behandeling van patiënten.

De technologische vooruitgang van het afgelopen decennium heeft farmaceutische bedrijven in staat gesteld steeds meer innovatieve therapieën met kleine moleculen te ontdekken en te ontwikkelen voor de behandeling van een reeks verschillende indicaties. cruciale rol bij de behandeling van een reeks ziekten.

Wat is een klein molecuulmedicijn?

Geneesmiddelen met kleine moleculen worden gedefinieerd als elke organische verbinding met een laag molecuulgewicht die is ontdekt, ontworpen en ontwikkeld om in te grijpen in specifieke fysiologische processen in het organisme. Veel voorkomende geneesmiddelen met kleine moleculen zijn antibiotica (zoals penicilline), analgetica (zoals paracetamol) en synthetische hormonen (zoals corticosteroïden).

Geneesmiddelen met kleine moleculen zijn tot nu toe de meest goedgekeurde soorten geneesmiddelen, met het vermogen om snel celmembranen binnen te dringen en nauwkeurig te interageren met specifieke doelen in cellen.

Kleine moleculen kunnen op verschillende manieren therapeutische reacties in het menselijk lichaam veroorzaken. De drie meest voorkomende soorten zijn:

Enzymremmers: kleine moleculen grijpen in bij de ziekteprogressie door de enzymactiviteit te blokkeren;

• Receptoragonisten/antagonisten: kleine moleculen interageren met eiwitten die op het celoppervlak aanwezig zijn om receptoren te activeren of te blokkeren;

Ionkanaalmodulatoren: Geneesmiddelen met kleine moleculen kunnen het openen en sluiten van ionkanalen reguleren om de in- en uitgang van ionen te reguleren en ziekten zoals epilepsie te behandelen.

Deze werkingsmechanismen hebben allemaal betrekking op een specifiek gebied op het eiwit, dat de bindingsplaats of actieve plaats van kleine moleculen is. De ontwikkeling van kleine moleculen is meestal gebaseerd op de klassieke theorie van het sleutelmodel, die het ontwerp van kleine moleculen aanpast op basis van de ruimte, hydrofobiciteit en elektrische eigenschappen van de bindende pocket, om het doelwit effectief te binden en de functie ervan te beïnvloeden.

De voordelen van kleine molecuulgeneesmiddelen

Met de opkomst van opkomende medicijnmodellen zoals antilichamen, gentherapie en celtherapie werden kleine molecuulmedicijnen ooit als verouderd beschouwd, maar in feite zijn kleine molecuulmedicijnen nog steeds onvervangbaar.

Vergeleken met biologische agentia hebben kleine moleculen nog steeds aanzienlijke voordelen op het gebied van productie, transport, therapietrouw van de patiënt, beschikbaar doelbereik, immunogeniciteit en andere aspecten.

Kleine moleculen hebben relatief eenvoudige structuren, met een molecuulgewicht dat doorgaans niet hoger is dan 500 Dalton, en kunnen worden aangepast om aan specifieke therapeutische behoeften te voldoen;

Het is meestal zeer stabiel en vereist zelden gespecialiseerde opslagomstandigheden, zoals plaatsing bij lage temperaturen; Gedrag in het lichaam is meestal voorspelbaar en gemakkelijk toe te dienen.

Bovendien kunnen kleine moleculen gemakkelijk binnen het organisme circuleren en bewegen, vanuit de darm via de bloedstroom naar de plaats van werking worden overgebracht, het celmembraan binnendringen om intracellulaire doelen te bereiken, en een rijke multifunctionaliteit hebben, waardoor ze onmisbaar worden op verschillende medische gebieden, zoals oncologie, cardiovasculaire gezondheid, infectieziekten, geestelijke gezondheid en neurologische ziekten.

Kleine moleculen waren, zijn en zullen de steunpilaar blijven van klinische therapeutische medicijnen in het verleden, het heden en de toekomst

In de afgelopen 15 tot 20 jaar is een groot aantal kleine molecuulgeneesmiddelen goedgekeurd door de FDA en deze hebben een diepgaande impact gehad op de patiëntenzorg, waaronder Cymbalta voor de behandeling van depressie en angst, Viagra voor de behandeling van erectiestoornissen, Tagrisso voor de behandeling van NSCLC, en Eliquis voor atriale fibrillatie en antistolling.

Het aantal nieuwe kleine molecuulgeneesmiddelen dat door de FDA is goedgekeurd, is vorig jaar zelfs met meer dan 50% gestegen, waarbij 34 innovatieve kleine molecuulgeneesmiddelen zijn goedgekeurd in 2023 en slechts 21 in 2022. Bovendien waren kleine molecuulgeneesmiddelen ook verantwoordelijk voor 62% van de totale De totale FDA keurde in 2023 nieuwe medicijnen goed, wat aangeeft dat kleine moleculen nog steeds cruciaal zijn voor de vooruitgang van de gezondheidszorg.

In de top 100 van geneesmiddelenverkopen in 2021 stonden in totaal 45 kleine molecuulgeneesmiddelen, goed voor 36% van de totale verkoopopbrengsten; Er zijn 11 antitumormedicijnen met kleine moleculen die op de TOP100-lijst zijn terechtgekomen, met een totale verkoopomzet van 51,901 miljard dollar. De hoogste verkoopopbrengst bedraagt ​​12,891 miljard dollar voor lenalidomide; In 2022 bereikte de totale verkoop van kleine molecuulgeneesmiddelen in de Top 10 alleen al 96,6 miljard dollar, waarbij Paxlovid wereldwijd tot 18,9 miljard dollar verkocht, wat het marktpotentieel van kleine molecuulgeneesmiddelen volledig aantoont.